و نظریه احتمال و

دیگر شعب ریاضی) را بدهد.

یكی از روش‌هائی كه بطور كلی در علوم اجتماعی نقش اساسی برای مشاهده و پردازش و تحلیل وجود دارد. (و گاهی اوقات منحصر به فرد می‌باشد)، روش‌های علم آمار و آمار ریاضی است.

نتایج مشاهدات انبوه مربوط به امور مالی (منجمله حسابداری و حسابرسی) نیز در حال حاضر می‌تواند با روش‌های این علوم مورد مطالعه قرار گیرد.

البته مدت زمانی طولانی نیست كه در ایران نیز در بعضی مسائل امور مالی (حسابداری و حسابرسی) از روش های آمار بخصوص از روش‌های نمونه‌گیری در آمار ریاضی برای مطالعه مسائل حسابداری بخصوص بازرسی كیفیت اسناد حسابداری استفاده شده است. مثلاً یكی از سازمان‌هائی كه برای رسیدگی به انبوه اسناد حسابداری خود از آنالیز دنباله‌ای با موفقیت استفاده كرده است دیوان محاسبات در زمان ریاست آقای صفاتی دزفولی است. نویسنده امیدوار است كه بعد از آن نیز دستگاه‌ها و مؤسسات بتوانند از این[1] روش‌های كارا استفاده كنند

1- مفاهیم و روش های آماری

برای مطالعه و توصیف عمیق‌تر جامعه و توزیع صفت متغیر در آن، نیاز به مفاهیم و روش‌های سطح بالا و پیشرفته، بخصوص روش‌های تحلیلی لازم است كه امكان استفاده از گنجینه علوم ریاضی (آنالیز ریاضی، آمار ریاضی،

مراحل اجرائی بررسی طرح:

در اجرای قانون عملیات بانكی بدون ربا و بمنظور مانع بانك و حصول اطمینان از اجرای صحیح طرح و سودآور بودن آن و بازیافت تسهیلات اعتباری مورد درخواست وهزینه‌های سرمایه‌ای در گردش در مدت زمان مورد نظر بانك،‌ ضرورتاً بایستی در امر بررسی و نظارت بر اجرای طرحها دقت كافی معمول گردد.

واحدهای تأمین كننده منابع مالی طرحها بایستی علاوه بر اطمینان  از  برگشت  وجوه، و ملحوظ داشتن نقش آن واحد تولیدی در توسعه اقتصاد جامعه، در بررسیهای خود اطمینان حاصل نمایند كه:

1. طرح از نطر در اولیت های تعیین شده قرار  داشته و تقاضا برای تولیدات آن وجود دارد.
2. طرح از لحاظ فنی قابل اجراء بوده و حدود و مشخصات اجزاء آن متناسب با فعالیت و تولیدات مربوطه باشد.

همچنین امكانات در نظر گرفته شده برای اجرای طرح با بودجه مشخص و زمان تعیین شده قابل دسترسی می باشد.

1. طرح از لحاظ مالی دارای سودآوری و بازدهی مناسب بوده و گردش وجود نقدی آن برای انجام تعهدات و بارپرداخت تسهیلات اعتباری درخواستی در سررسیدهای تعیین شده كافی باشد.

پس از بررسی و تأیید صلاحیت مدیران و مجریان طرح و موجه بودن اجری آن از لحاظ اقتصادی، فنی ومالی و تعیین سهم هزینه های سرمایه ای و سرمایه در گردش قابل پرداخت توسط بانك، تسهیلات متناسب با هزینه‌های اجرای طرح تصویب و همزمان یا بعد از هزینه شده سهم هزینه های سرمایه ای مربوط به متقاضی  و با اعمال نظارت مستقیم و مستمر توسط كارشناسان و واحد ذیربط و به موازات پیشرفت فیزیكی طرح پرداخت خواهد شد.

اطلاعات و مدارك مورد نیاز برای بررسی طرح:

بمنظور بررسی طرح نیاز به اطلاعات و مدارك  ذیل  می‌باشد .

1. كپی اساسا نامه شركت ممهور به مهر اداره ثبت شركتها.
2. روزنامه رسمی، حاوی ثبت شركت در اداره ثبت شركتها.
3. اسامی  سهامداران و تعداد سهام متعلق به هر یك از آنها.
4. مدارك مربوط به تخصص و تجربه مدیران اجرائی طرح.
5. كپی موافقت اصلی با جواز تأسیس كه مدت اعتبار آن منقضی نشده باشد.
6. طرح تفضیلی (شامل بررسی‌های اقتصادی، فنی و مالی)
7. پروفرمای ماشین آلات خارجی و پیش فاكتور ماشین آلات داخلی.
8. مدارك مربوز به تخصیص ارز ماشین آلات و تجهزات وارداتی.
9. قرارداد دانش فنی همكاریهای فنی.

10- كپی مدرك مربوط به سند مالكیت یا قرارداد واگذاری زمین محل اجریا طرح.

11- نقشه ‌های  اجرائی ساختمان و تأسیسات و نقشه كلی استقرار ساختمانهای طرح.

12- قرارداد های متعقده با پیمانكاران ساختمان و تأسیسات محلی اجرای طرح.

13- نقشه استقرار ماشین آلات طرح.

14- مجوزهای مربوط، برق، آب، گاز، تلفن و محیط زیست و سایر مجوزهای لازم جهت اجرای طرح.

15- سایر اطلاعاتی كه جهت بررسی طرح ضروری می‌باشد.

مفاهیم مورد نیاز در بررسی طرح:

الف- موافقت اصولی:

مجوزی است كه بعد از تأیید طرح توسط وزارتخانه یا ادارات كل وابسته به آنها در مراكز استانها صادر می‌شود و به موجب آن متقاضی می‌‌تواند در زمان مقرر نسبت به ایجاد واحد تولیدی مورد نظر با رعایت مقررات مربوط اقدام نماید. و معمولاً در آن نكات ذیل قید شده است:

1. نام مجری طرح.
2. محل اجرا (استان- شهرستان)
3. نوع محصول تولیدی.
4. ظرفیت اسمی.
5. وسعت زمین محل اجرای طرح.
6. زیر بنای لازم جهت ساختمانهای تولیدی و اداری.
7. میزان برق مصرفی.
8. میزان آب مورد نیاز.
9. تعداد كل كاركنان.
10. كل سرمایه گذاری ثابت.
11. میزان ارز مورد نیاز (در صورت داشتن ماشین آلات و مواد اولیه خارجی)

ب- جواز تأسیس[1] :

مجوزی است كه به موجب آن متقاضی می‌تواند به منظور تكمیل و بهره‌برداری آزمایشی از واحد صنعتی نسبت به اجرای طرح مندرج در آن و سفارش مواد اولیه و سایر نیازمندیهای مربوط با رعایت قوانین و مقررات جاری اقدام نماید.

ج- اجرای بهره برداری:

مجوز است كه در صورت كلیه مراحل اتمام عملیات ساختمانی و تأسیساتی ونصب و راه‌اندازی ماشین آلات و استخدام و آموزش  كاركنان لازم، طبق مصوب و بدنبال صدور جواز تأسیس صادر می‌ شود.

د- كالاهای تولیدی:

1- كالای مصرفی:  كالاهائی هستند كه بلافاصله به مصرف می‌رسند.

الف- كالاهای مصرفی بی دوام: كه با مصرف آنها در ظرف مدت كوتاهی از بین می روند از قبیل خوراك، سوخت، مواد پاك كننده و …

ب- كالاهای وسطه‌ای: كالای است كه خودش به تنهائی و مستفیماً مورد مصرف قرار نمی‌گیرد بلكه بتوسط آن كالای دیگری مورد مصرف  مثل شیشه یا آجر برای ساختمان و همچنین چوب برای كمد با دیسك و صفحه كلاچ در اتومبیل.

1. كالای سرمایه‌ای: كالایی است كه برای تولید كالاهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد و به دو دسته تقسیم می‌شوند:

الف- كالای سرمایه‌ای برای تولید كالای مصرفی مثل ماشین آلات  كارخانه تولید كننده مواد غذائی.

ب- كالای سرمایه‌ای: برای تولید كالای سرمایه‌ای دیگر كارخانه‌هائی كه ماشین آلات تولید می‌كنند یا كارخانه‌هائی كه سازنده كارخانه‌های دیگر می‌باشند.

هـ- طرفیت اسمی: ظرفیت مجاز یك واحد تولیدی است كه طبق پروانه بهره‌برداری برای یك واحد تولیدی مشخص شده است.

و- ظرفیت عملی: ظرفیت تولید ممكن ماشین آلات در عمل در یك واحد تولیدی می باشد.

ز- ظرفیت تولیدی:  ظرفیتی است كه یك واحد تولیدی با توجه به امكانات موجود یعنی آب و برق و سوخت و مواد اولیه و آموزش  و استفاده صحیح از كاركنان به آن میزان تولید دست خواهد یافت.