Cole و Kardana (1992) مشاهده كردند كه در سال 1991 بیش از 50 كیت تجاری برای اندازه گیری hCG متشكل از زیرمجموعه های آلفا و بتا هستند، اینكه دو زیرمجموعه هر كدام از مولكول ها را می‌توان تفكیك و تخلیص نمود، و اینكه زیر مجموعه‌های بتای هر كدام از این مولكولها كاملاً باهم فرق دارند، آنتی بادیهای را تولید كردند كه اپی توپهای زیر مجموعه بتای hCG را به طور اختصاصی شناسائی كنند.

بنابراین آنتی بادیهای بسیار اختصاصی برای زیر مجموعه بتای hCG (دارای واكنش متقاطع ناچیز یا غیرقابل تشخیص باLII) از طریق مصون سازی حیوانات (آنتی بادیهای پلی كونال) و با استفاده از تكنیكهای هیبریدوما (آنتی بادیهای منوكولنال) به دست آمده است كه جایگاهایی را بروی زیر مجموعه بتای hCG  شناسائی می‌كند.

ایمنی زایی ساب یونیت های گنادوتروپین بسیار بالاست، واكسنهایی را جهت پیشگیری از حاملگی به بازار عرضه كرده‌اند كه از هیترودیمر hCG-b انسانی با
a- hCG انسانی با a-subunit هوورمون LH گوسفند تشكیل شده اند (Talwar  و همكاران، 1994) .

روش های ایمونواسی بدون استفاده از مواد رادیوایزوتوپ

در بسیاری از اتكنیك های ایمونواسی، اصل مهار آگلوتیناسیون ، یعنی جلوگیری از فلوكاولاسیون ذرات پوشیده از hCG(بعنوان مثال ذرات لاتكس كه hCG به صورت كووالان به آنها متصل شده باشد) مورد استفاده قرار می‌گیرد. كیت های موجود در بازار حاوی دو ماده واكنش دهنده می باشند.