اشتغال زنان و مسائل مربوط به آن

نخستین انجمن زنان كشورهای جهان بر اساس ارزشهای سنتی زندگی خانوادگی و مطرح كردن دیدگاهها، آراء و عقائد آنان در سطوح ملی و محلی و جهانی مورد توجه قرار گرفت. این انجمن در جهت نیل به ارتقاء سطح زندگی زنان و خانواده آنها در سطح جهان از طریق برنامه های توسعه روستایی ، آموزشی ودوره های تعلیماتی، اشاعه فرهنگ دوستی وتفاهم بین زنان سرتاسر جهان رهایی از فقر تشویق و پیشبرد آموزش و تحصیلات، جلوگیری از بیماری و حمایت از سلامت و بهداشت زنان روستایی در سطح بین المللی در زمینه های تغذیه ، بهداشت، بازاریابی، طرحهای كوچك كسب و كار، كشاورزی، مسكن، محیط زیست و طرحهای آب آشامیدنی آغاز به كار كرد. اما فقط از سال 1975 درهمایش مكزیكو ونیز درسال 1985 در همایش نایروبی دست اندركاران فائو دریافتند كه زنان روستائی دركشورهای در حال توسعه به عنوان تولید كننده، مباشر ، مبتكر ومسئول عاری از هر گونه حق و حقوقی بوده و بدلیل دریافت نكردن دستمزد  سهمی نیز در اقتصاد ملی ندارند. ( به موازات جهش های جهانی در جهت شناخت جایگاه زن در نخستین سالهای پس از جنگ جهانی دوم توسعه جهانی بصورت انتقال جامعه از وضعیت سنتی به وضعیت نوین محسوس شد براساس دیدگاه توسعه رش اقتصادی و افزایش توانائی اقتصادی برای ایجاد و تداوم رشد سالانه تولید نا خالص ملی به عنوان پایه واساس توسعه مطرح شد. این مفهوم كه به نشست ثروت به پائین موسوم شد دردهه 1960 میلادی موضوع اصلی توسعه بود و موافقین بسیاری را به خود جلب كرد. برپایه این نظریه افزایش درآمد به انباشت سطح بالا از پس انداز ودر نتیجه رشد اقتصادی می انجامد . بر اساس نگرشهای جدید الگوی توسعه قبلی مورد تردید جدی قرار گرفت و شاخصهای توسعه یافتگی كه دردهه های 1950 و 1960 میلادی مطرح شده بود مورد تردید قرار گرفت و ملاكهای صرفاً اقتصادی بطور كلی مردود شمرده شد. از نظر این گروه اندیشمندان پدیده توسعه تنها منحصر به رشد اقتصادی و صرف اندازه كمی درآمد واشتغال نیست با گسترش دیدگاههای  جدید توسعه وبسط حوزه مفهومی آن از دهه 1970 میلادی به بعد نگرشهای جدیدی پایه ریزی شد كه نقطه عطف آن را در دهه 1990 میلادی می توان به وضوح مشاهده كرد . این دهه در بدو شروع به عنوان دهه توسعه انسانی شكل گرفت. در سالهای دهه 1990 مردم باید به استواری در كانون فرآیند توسعه جای گیرند. محكمترین دلیل این امر آنست كه فرآیند توسعه اقتصادی به نحو فزاینده ای به عنوان فرآیندی برای گسترش تواناییهای مردم تلقی می شود.

به گزارش ایسنا، در سالهای اخیر وقوع تحولات فرهنگی، اجتماعی واقتصادی بر ساخت خانواده و از جمله نگرش آنها نسبت به مسایل مربوط به زنان اثر گذاشته؛ به گونه ای كه علی رغم وجود برخی قوانین و مقررات و با گذشت سالها از عمر حكمرانی سنت ها به مسایل خانوادگی بتدریج از میزان نارضایتی مردان از اشتغال زنان كاسته شده است.