«نان و اهمیت آن»

الف: نان مایه‌ی بركت و نیروبخش عبادت

قال النبی (ص): «اللهم بارك لنا فی‌الخبز و لا تفرق بیننا و بینه فلولا الخبز ما صمنا و لا صلینا و لا ادینا فرائض ربنا[1]»

پیامبر اكرم (ص) فرمود: «خداوندا، نان را در زندگی ما چنان قرار ده كه با كمترین مقدار از آن، بیشترین بهره و نیرو به ما برسد. خدایا، دستیابی به نان را برای ما مشكل مگردان چرا كه اگر نان نباشد نمی‌توانیم روزه بگیریم، نمی‌توانیم نماز بخوانیم، بلكه نمی‌توانیم هیچ یك از وظایف دینی خود را انجام دهیم».

ب: نان، بهترین غذا

قال النبی (ص): «خیر طعامكم الخبز»[2]

پیامبر اكرم(ص) فرمود: «بهترین طعام و غذای شما نان می‌باشد».

امروزه در بسیاری از كشورهای جهان نان به عنوان غذای اصلی مردم می‌باشد و روزانه قسمت قابل توجه از انرژی پروتئین، املاح معدنی، ویتامین‌های گروه B مورد نیاز انسان را تامین می‌نماید.

در ایران نیز 80 درصد غذاها را نان تشكیل می‌دهد و قسمت اعظم نمك طعام مورد نیاز روزانه‌ی مردم از خوردن نان تأمین می‌گردد.

متأسفانه در كشور ما با اضافه كردن جوش‌شیرین به این غذای با ارزش آن را نهایتاً به غذایی با پیامدهای مضر تبدیل می‌كنند.

ماده‌ی اولیه‌ی نان «گندم» می‌باشد. از میزان خاكستر موجود در آرد گندم، آردها را طبقه‌بندی می‌كنند.

هر چه خاكستر آرد كمتر باشد آرد مرغوب‌تر است و هرچه پروتئین آرد گندم بالاتر باشد آرد قوی‌تر می‌باشد.

نان از مخلوط كردن آرد، آب، نمك، مخمر یا خمیرترش پس از طی مراحل آماده‌سازی خمیر، فرایند تخمیر و پخت به وجود می‌آید.

بهترین نان آن است كه طبق اصول قدیم تهیه گردد و مواد محافظ نداشته باشد (چیزی برای حفاظت آرد و اینكه زود فاسد نشود به آرد اضافه نكرده باشند) و زیاد سفید نباشد.

ورآمدن خمیرنان با خمیر مایه[1] باید باشد نه با جوش‌شیرین. هم اكنون بهترین نان دنیا، نان‌های ایرانی است كه حرارت به همه‌ی جای آن می‌رسد و تقریباً عاری از میكروب می‌شود[2].

در نمودار صفحه‌ی بعد فرایند تهیه‌ی نان به روش سنتی نشان داده شده است.