مردم به دلیل متعدد و مختلفی به مسافرت می‌روند. رشد سریع و قدرتمند جهانگردی در مدتی نسبتاٌ كوتاه، باعث شده است كه تأثیر فراوانی بر مسافرت‌های تجربی بگذارد. در ابتدا، مسافرت و جابه‌جایی به مكان‌های دور، بعید به نظر می‌رسید و از نظر مالی بیشتر مردم توانایی این كار را نداشتند. میهمانخانه‌ها و رستوران‌هایی در نقاط مختلف به صورت یكی از اقلام عمده بودجة شهرهای بزرگ درآمدند م همگی درصدد ایجاد مكان‌هایی كنار فرودگاه‌ها راه‌های اصلی و مناطق روستایی برآمدند. خدمات مهمی كه ‌آژانس‌های مسافرتی و دست‌اندركاران و متصدیان امور مسافرتی ارائه می‌دادند، و كارهایی را كه دفاتر گردشگری در بخش دولتی انجام می‌دادند و سرانجام فناوری پیشرفته، همه باعث شدند كه مسافران بالقوة كنونی بتوانند سفرهایی سالم، بی‌خطر، آرام و لذت‌بخش انجام دهند.

تعریف« مسافرت و جهانگردی »

نیاز به ارائه تعریفی از واژگان فنی

بحث درباره اصطلاحات و واژگانی فنی كه در این صنعت پویا مورد استفاده قرار می‌گیرند، حائز اهمیت است. بیشتر لغت‌نامه واژة ساده مسافرت[1] را عمل جابه‌جایی تعریف كرده‌اند، كه البته در مفهوم جهانگردی این واژه تعریف دیگری دارد. با توجه به هدف این كتاب، مسافرت بدین گونه تعریف می‌شود: «عمل جابه‌جایی به خارج از جامعه برای تجارت یا تفریح و نه برای انجام كار روزمره یا تحصیل» (گی، ماكنز و چوی، 1989، ص12)[2]. برای این كه مسافرت نوعی صنعت به حساب آید، باید در سایة این گونه فعالیت‌ها نوعی ارزش اقتصادی ایجاد شود.

با درك واژگان و مفاهیم اصولی كه در محتوای مسافرت و صنعت جهانگردی به كار برده می‌شود، چارچوبی ارائه می‌شود كه بیشتد بحث‌های مربوط به این صنعت بر اساس آن است. به علت ناملموس بودن ماهیت این صنعت، از نظر واژه‌شناسی، تعریف عمومی ارائه شده كه از جهات مختلفی حائز اهمیت است.

با استانداردشدن واژگان از جانب دست‌اندركاران و گروه‌های ذی‌ربط این اطمینان به وجود می‌آید كه از اصطلاحات و عبارت‌های مشابهی استفاده شود و مانع از هر نوع تحریف و سوءتفاهم گردد. از این رو، تعریفی واحد برای دست‌اندركاران و مدیران اجرایی مناطق یا كشورهای مختلف این صنعت كه می‌خواهند دربارة مسائل جهانگردی و مسافرت بحث كنند، بسیار ضروری است.

گذشته از این، برنامه‌ریزان با داشتن تعریف‌های استاندارد جهت اتخاذ تصمیمات تجاری قادر خواهند بود كه از داده‌های مقایسه‌ای استفاده كنند. به هر حال، نمی‌توان فرض را بر این گذاشت كه تعریف واحدی مورد قبول همگان واقع شود. در نیمة اول قرن بیستم، ورود و خروج مسافران و جهانگردان در بسیاری از كشورها به ندرت ثبت می‌شد و اگر هم این كار انجام می‌گرفت روش ثبت از كشوری به كشور دیگر فرق می‌كرد. در ضمن شمارش نهایی این مسافران و جهانگردان، به علت وجود تعریف‌های مختلفی از جهانگردان، امكان نداشت و فقط از روی گذرنامه های افراد خارجی امكان این ثبت ایجاد می‌شد.

 سرانجام، با ارائه تعریف استانداردی از این صنعت، پژوهشگران جهانگردی، دربارة صنعت مربوطه مفروضات علمی قابل اتكایی ارائه دادند؛ از این رو، این صنعت به سرعت گسترش یافت، به صورتی كه پژوهشگران جهانگردی، تصمیم‌گیرندگان بخش عمومی و مدیران اجرایی بخش خصوصی را ترغیب كردند كه باعث شود این صنعت نقش فوق‌العاده‌ای در سیستم اقتصاد جهانی ایفا كند. صنعت جهانگردی به عنوان یك رشته آموزشی و علمی نوین هنوز فاقد تحقیقاتی است كه در سایر رشته‌های بازرگانی مشاهده می‌شود. پس از پذیرفتن تعریف استاندارد، پژوهشگران می‌توانند با شرایط بهتری داده‌های مقایسه‌ای را جمع‌آوری كنند و در این زمینه تحقیقات معنا‌دارتری ارایه كنند.