آئین‌نامه حفاظتی كارگاههای

باید از كابلهای فلزی محكم استفاده شده و كلیه كارگران و افراد مسئول در فاصله مناسب و مطمئن و كاملاً دور از منطقه خطر نگهداشته شوند. ماده 9- در مواردی كه از وزنه‌های در حال نوسان برای تخریب استفاده میشود باید در اطراف محل اصابت وزنه میدان عملی به عرض 5/1 برابر ارتفاع ساختمان در نظر گرفته شود. ماده 10- وزنه‌های در حال نوسان مذكور در ماده فوق باید بترتیبی كنترل گردند كه بجز ساختمان دردست تخریب به‌جای دیگر اصابت ننمایند. ماده 11- از تخریب  قسمتهائی از ساختمان كه باعث تخریب و ریزش ناگهانی قسمتهای دیگر ساختمان گردد باید جلوگیری بعمل آید. ماده 12- در پایان كار روزانه، قسمتهای دردست تخریب نباید در شرایط ناپایداری كه در برابر فشار باد یا ارتعاشات آسیب‌پذیر  باشند، رها گردند. ماده 13- مصالح و مواد حاصل از تخریب هر قسمت یا طبقه باید بموقع به محل مناسبی منتقل گردد و از انباشته شدن آن بترتیبی كه مانع از انجام كار شده و یا استحكام طبقات پائین‌تر را بخطر اندازد، جلوگیری بعمل آید. ماده 14- میخ‌های موجود در تیرها و تخته‌های حاصل از تخریب باید بلافاصله بداخل چوب فرو كوبیده و یا كشیده شود. ماده 15- در صورت لزوم، جهت جلوگیری از پخش گرد و غبار ناشی از تخریب باید در فواصل زمانی مناسب قسمتهای دردست تخریب بوسیله آب‌فشان مرطوب گردد. ماده 16- كلیه پرتگاهها و دهانه‌های موجود در كف طبقات و سایر قسمتها باستثناء دهانه‌هائیكه برای حمل و انتقال مواد و مصالح حاصل از تخریب و یا لوازم كار مودر استفاده قرار میگیرند، باید بوسیله نرده یا حفاظهای مناسب محصور یا پوشانده شوند. ماده 17- در محوطه تخریب باید گذرگاههای مطمئنی برای عبور و مرور كارگران در نظر گرفته‌شود. این گذرگاهها باید روشن و فاقد هرگونه مانع باشد. ماده 18- باستثناء پلكانها، راهروها و نربانها و درهائیكه برای استفاده كارگران بكار میرود باید كلیه راههای ارتباطی دیگر ساختمان در تمام مدت تخریب مسدود گردد. ماده 19- اگر ساختمان دردست تخریب بیش از دو طبقه و یا بلندتر از هشت متر از كف پیاده‌رو بوده و فاصله ساختمان از پیاده‌رو یا معبر كمتر از پنج متر باشد باید راهرو سرپوشیده موقتی برای تمام طول ساختمان با عرض متناسب در پیاده‌رو از چوب یا مصالح مقاوم مشابه ساخته شود و روشنائی لازم طبیعی و یا مصنوعی بطور دائم برای این راهرو تأمین گردد.