اگزمای دست1

مواد و روش: دراین مطالعه توصیفی 100 بیمار اگزمای دست كه به بیمارستانهای وابسته به مركز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی ارجاع شده بودند موردمطالعه قرارگرفتند (69 زن و 31 مرد). سن این بیماران  سال بود. 60 بیمار اگزمای تحت حاد و 40 بیمار اگزمای مزمن داشتند. هیچكدام از آنها سابقه مصرف استروئید از دو هفته قبل از انجام Patch Test نداشتند. ست Patch Test از شركت هرمال خریداری شده بود و حاوی 23 ماده آلرژن بوده است.

یافته ها: 7بیمار واكنش مثبت به نیكل سولفات داشتند، 5 بیمار به پاراترت بوتیل فنول فرمالدئید رزین و نیكل سولفات واكنش مثبت داشتند. 2بیمار واكنش مثبت به پتاسیم دی كرومات، پتاسیم دی كرومات و نیكل سولفات، پنج- كلرو- دومتیل ایزوتیازولین، پارافنیلن دیامین Free Base نشان دادند. 56 بیمار باقیمانده نتایج متنوع و منحصر به فردی داشتند. افراد دارای واكنش مثبت 28نفر مرد و 58نفر زن و درگروه فاقد واكنش 3مرد و 11زن وجود داشتند (Not Significant) .

سن گروه دارای واكنش مثبت سال و سن گروه فاقد واكنش  سال بود. (P<0.04)

49نفر از واكنش دهندگان اگزمای تحت حاد و 37نفر اگزمای مزمن داشتند. درگروه فاقد واكنش 11نفر بیماری تحت حاد و 3نفر بیماری مزمن داشتند(Not Significant). 240واكنش مثبت در86بیمار مشاهده شد. بیشترین واكنش ها مربوط به نیكل سولفات (30 مورد 5/13%) و پتاسیم دی كرومات (28مورد، 7/11%) بوده است.

نتیجه گیری: باتوجه به این موضوع كه آلرژن های دخیل در اگزمای دست متعدد بوده و به آسانی شناسایی نمی شوند، انجام Patch Test دربیماران اگزمای دست تحت حاد و مزمن كمك كننده است. زیرا با انجام Patch Test آلرژن دخیل در اگزما شناسایی شده و بعد از معلوم شدن نوع آلرژن، بیمار می تواند از آن مادة خاص دوری كند كه معمولاً باعث بهبود درماتیت در فرد مزبور می گردد.